رشت (يك شهر بيست داستان)

اين کتاب گزيده‌اي است از داستان‌هاي نويسندگان گيلان که در انتخابشان تلاش بر اين بوده تا رشت در قامت شهري با سابقه‌ي صدساله‌ي شهرنشيني، به عنوان دروازه‌ي مدرنيته از راه تفليس و قفقاز، به مثابه‌ي شخصيت باشد نه تيپ، تصوير باشد نه قاب، مظروف باشد نه ظرف.
جغرافياي گيلان، گويي بيش از هر مکاني، تاريخش را رقم زده است. گاه به نظر مي‌رسد تاريخ رشت از ميرزاکوچک آغاز مي‌شود و پيش از آن، چندان چيزي به ديدار نمي‌آيد. چرا؟ چون رشد تجسد تاريخ ندارد به خاطر باران، رطوبت، فرسايش. گويي در رشت، تاريخ يعني اکنون. جز انگشت‌شماري امکنه، قديم‌ترين عمارت‌ها، با تعميرهاي مدام، بيش از 150سال قدمت ندارند. گويا تاريخ اين خطه، براي داستان‌نويس گيلاني يک کلمه است: حاليا. رو به جلو دويدن و به اکنون نگريستن؛ و حداکثر تا ميرزاکوچک به پشت سر نگاه کردن.
مکان‌مندبودن ويژگي يک داستان است، نه نشانه‌ي برتري کيفيتش؛ اما آثار خوبي در راستاي ايده‌ي اين گزيده نبوده‌اند و جاي بسياري از داستان‌نويسان استان در اين مجموعه خالي است، بدين دلايل که مکان‌هاي شهر صرفاً نشاني‌هاي داستان‌هايشان بوده، يا فقط به نماي دروني پرداخته‌اند، يا در راستاي تنوع مکاني کتاب نيستند.
طبق قرار، جز داستان‌هاي نويسندگان نسل‌هاي پيشين، مابقي آثار تاکنون در کتابي منتشر نشده‌اند. همچنين چينش داستان‌ها براساسِ سال تولد مؤلفانش بوده، تا شايد فضاهاي گذشته‌ي رشت تا اکنون را به ترتيب و تغيير در بر بگيرد و خواندنش، ديدنِ سير تطور مکان‌هاي يک شهر باشد.