قصه هاي اميرعلي 4

زندگي همين است: شايد در يك صبح گرم شهريور، با جيغ‌هاي ممتد، شادي آغاز و در گوشه‌اي غريب و متروك يك شب سرد اسفند تمام شود، اما آنچه به جا مي‌ماند اخلاق است. قصه‌هاي اميرعلي در شب تولد 3 سالگي‌اش در خانه ابدي‌اش راديو هفت پايان يافت. اميرعلي قصه‌ها با تمام پزهاي حق به جانب و روايت‌هاي يك سويه‌اش سعي كرد هرگز فقر آدم‌ها، شرافت، لهجه، قوميت و اعتقادات‌شان را دستمايه شوخي قرار ندهد. اگرچه هميشه مهران از نگاه او استثناي هر قاعده‌اي است...