ديوهاي خوش پوش

از متن کتاب:
«يک هفته مانده به عيد هيجان و دلهره‌ي من (دلهره از شدت خوشي) شروع مي‌شد. به جاي راه رفتن مي‌دويدم و معلق مي‌شدم. آن‌قدر حرف مي‌زدم که سرها باد مي‌کرد. روزهاي هفته را مي‌شمردم. جر مي‌زدم: يکشنبه را جا مي‌انداختم، پنج‌شنبه را ول مي‌کردم، از روي سه‌شنبه مي‌پريدم، نفس‌زنان خودم را به صبح جمعه مي‌رساندم و پشت در خانه‎ي مادربزرگ ولو مي‌شدم.»
موضوع اين داستان‌ها زندگي هرروزه‌ و روابط انساني است که به نظر ساده و واضح مي‌آيد، اما در برش‌هايي از آن عمق و ورطه‌ي ژرفش در قصه تصوير مي‌شود. از موضوعات تکرارشونده‌ي اين داستان‌ها مي‌توان به بازگشت به روزهاي گذشته و آن‌چه به زمان پيشين مربوط است به عنوان مفر، هجرت و رفتن به هرجا جز جاي کنوني؛ نقاب‌ها و ظاهري که آدم‌ها پشت آن خود را پنهان مي‌کنند و عشق به نويسندگي و داستان‌نوشتن و بيان احوالات در واژگان اشاره کرد.
طرح جلد کتاب از مجموعه‌ي ديوهاي در سفر اثر «ملکه نائيني» هنرمند و عکاس انتخاب شده است.