فصل مهاجرت مرده ها

اتاق سرايداري ديوار به ديوار موتورخانه بود. زمستان­ها خوب بود، اما تابستان­ها مي­شد کوره­ي آدم­پزي. يک ساعت هم نمي­شد توش تاب آورد. سرجمع بيست و شش متر مساحت داشت و حمام و توالتش فقط با يک پرده از هال و آشپرخانه سوا مي­شد. ديوارها کاغذديواري بود؛ اما از بس نم موتورخانه را کشيده بود کاغذهاش جابه­جا لک افتاده و ورآمده بود. يک گوشه لحاف و تشک گذاشته بودند و همانجا يک اجاق گاز دو شعله با يک کپسول گاز و اين­ورتر يک سينک ظرفشويي زنگارگرفته که نصفش رفته بود توي توالت، طوري که وقت قضاي حاجت بايد مراقب مي­بودي نخورد پس کلّه­ات. پنجره نداشت و تنها راه ورودي هوا تهويه­ي سقفي کوچکي بود که موقع کار کردن صداي ارّه­برقي مي­داد و خاموش که بود راه عبور و مرور مورچه و سوسک­ و مارمولک بود.