نشخوار روياها (خاطرات يك تبعيدي سركش)

«به‌رغم وجود پينوشه، گاهي هم به‌خاطر وجود پينوشه، زندگي ادامه داشت.»
يازده سپتامبر برج بلند دموکراسي فروريخت. سپتامبر 1973 بود و آريل دورفمن، متحد جوان و چپ‌گراي رئيس‌جمهور آلنده، براي سومين بار در زندگي‌اش موطنش را از دست مي‌داد. گروه مقاومت امر کرده بود که براي زنده‌ماندن و اسيرنشدن در سياه‌چاله‌هاي ژنرال پينوشه شيلي را ترک کند.
نشخوار رؤياها با صداقتي مثال‌زدني مسير پرتلاطم دوام‌آوردن يک مخالف سياسي را بيرون از مرزهاي موطنش روايت مي‌کند؛ تلاش‌ براي روي آب ماندن، صداي اسيران شيلي شدن و نمايش‌دادن عواقب پيچيده‌ي انقلاب و ستمگري.
دورفمن در اين کتاب با چيره‌دستي ما را به ژرفناي سفر رنج‌آور يک تبعيدي مي‌برد و براي اولين بار پيامد‌هاي آوارگي اديسه‌وارش را بازگو مي‌کند و دريچه‌اي مي‌گشايد به روي اين‌که چطور مي‌توان صداي مردمان خاموشي شد که گرفتار در چنگال بدسگالان روزگارند.
«سفرنامه‌اي پراندوه و خوش‌ساخت از ماجراي گريز از شيلي پس از کودتاي پينوشه و سال‌ها حسرت بازگشت به خانه در دوران تبعيد.»
- اسکار ايخولوس
«اثري ژرف که هم‌زمان ما را از درون تخريب مي‌کند و مي‌سازد.»
- تيکان