خاطرات يك مترجم

محمد قاضي، مرد دوست داشتني عرصه ي ترجمه ي ايران است که با بازگرداني‌هاي بي عيب و نقص خود، نقش زيادي را در آشنا کردن مخاطب ايراني با چندين مجلد از بزرگ‌ترين آثار ادبي دنيا، ايفا نموده است. آثاري که کمتر کسي جرات رفتن به سمت آن‌ها و درگير شدن با هيولاي قدرتمند ادبيات‌شان را داشته است. اما قاضي که قدرت ادبي خود در زمينه‌ي ترجمه را با بازگرداني اثري همچون دن‌کيشوت سروانتس و زورباي يوناني نيکوس کازانتزاکيس اثبات کرده، نام خود را براي هميشه بر لوح تاريخ ترجمه‌ي ايران حک کرده است.
اما کتاب خاطرات يک مترجم، نشان مي‌دهد که قاضي به جز مهارت در زمينه‌ي نويسندگي و بازگرداني، فردي ماهر در زيستن و اداره‌ي حيات بود.
اين کتاب بيشتر از اين که به وقايع حرفه‌اي و اتفاقات مربوط به عملکرد مترجمي او بپردازد، از روزمرگي‌ها و زندگاني پرشور وي سخن به ميان آورده است.
محمد قاضي از جمله انسان‌هايي بود که قدر زندگي را مي‌دانست و با تمام وجود زندگي مي‌کرد. او به خود لقب زورباي ايراني را داده بود که حقا لقبي برازنده است چون کمتر کسي پيدا مي شود که پس از درگيري با يک بيماري سخت مثل سرطان حنجره و از دست دادن صدا به مدتي قريب به بيست سال، همچنان از تک و تا نيفتد و شور زندگي در او ادامه‌دار باشد. وي حتي در اين دوره از زندگي هم دست از کار نکشيد و به همين دليل بسياري از اين شخصيت بزرگ ادبي با لفظ حنجره‌ي ترجمه ياد مي‌کنند.
کتاب خاطرات يک مترجم مجموعه اتفاقات شيرين و جالب توجهي را تا سال پنجاه و هفت دربرگرفته که خواندن آن، مخاطب را با سرشت تسليم ناپذير و مثال زدني محمد قاضي آشنا مي‌سازد.