بيخود و بي جهت (زندگي نامه وودي آلن به قلم خودش)

وودي اَلن مي‌گويد زندگي‌اش قصه‌ي زيادي براي گفتن ندارد، اما بيخود و بي‌جهت پر از قصه‌ و خاطره‌ و تصاوير زنده‌ي يک زندگي جنجالي است؛ زندگي‌اي که از خيابان‌هاي بروکلين آغاز مي‌شود، کودکي‌اش در آرزوي سفر با قطار به منهتن و پناه‌گرفتن در سالن سينماي محله‌ و نواختن کلارينت در اتاق کوچک خانه‌ي پدري سپري مي‌شود و به طنزنويسي براي روزنامه‌ها و اجراي استندآپ کمدي در سالن‌ها و بالاخره ايستادن پشت دوربين به‌عنوان کارگردان مي‌رسد. اَلن در اين کتاب از مسير زندگي‌ حرفه‌اي‌اش که به قول خودش هميشه با خوش‌شانسي قرين بوده مي‌گويد؛ از زندگي خانوادگي‌اش و تمامي رسوايي‌ها و اتهاماتي که در سال‌هاي اخير دوباره جايگاهش را در هاليوود خدشه‌دار کرده‌است. زندگي‌نامه‌ي اَلن درست مثل فيلم‌هايش است؛ شلوغ، پر از جزئيات، سرزنده و مملو از طعنه و کنايه‌هاي طنزآميز.