آينه اي در دوردست (قرن مصيبت بار چهاردهم)

سده ي چهاردهم ميلادي را از جهات بسياري مي توان اينه ي تمام نماي سرشت و سرنوشت بشر دانست. آدمي در عصر مصائب رداي ريا را از هم مي درد و نهاد راستين خود را عريان مي سازد. سده ي چهاردهم به راستي عهد فاجعه باري بود: جنگ صدساله ي خانمان سوز، جنگ صليبي مصيبت بار، فساد باورناپذير کليسا، شقاق ويرانگر سرير پاپ، بيماري همه گير مرگبار، سرکوب خونين شورش به جان آمدگان، رونق بازار داعيان گمراه، تاراج بي پايان راهزنان و رنج وصف ناشدني مردمان در زير يوغ دروغ. بر انسان دوران ماست که هر از گاه درنگي کند، در آينه ى آفاق دور دست به چهره ي خويش بنگرد و از خود بپرسد به راستي گذشتگان چگونه به چنين ورطه هاي هولناکي افتادند و چگونه از قعر سياهي به جانب روشني بازگشتند.