انسان شناسي شهري

در ساختار اين کتاب منطقي مشخص به‌کار گرفته شده است. بدين‌ترتيب نخست رويکردي انسان‌شناختي تاريخي در نظر بوده است که در آن منشأ و تحول شهرها از ابتدا تا امروز و چشم‌اندازي به‌سوي آينده مورد بررسي قرار گيرد. سپس تلاش شده است تصويري از نظريه‌هاي پيشين و کنوني درباره‌ي شهر ارائه شود تا چارچوب نظري مشخصي که انسان‌شناسي شهري درون آن به پژوهش ميداني مي‌پردازد معلوم شود.
فصل سوم کتاب را بايد مهم‌ترين بخش از نقطه‌نظر انسان‌شناسي به‌حساب آورد زيرا در آن به مجموع مفاهيم اساسي و موضوع‌هاي انسان‌شناسي شهري پرداخته شده است. فصل چهارم، درحقيقت مقدمه‌اي است براي ورود به عرصه‌ي جديد و بسيار گسترده‌ي انسان‌شناسي شهري ايران که اميدواريم بتوانيم در آينده‌اي نه‌چندان دور به‌صورت تفصيلي آن را باز کنيم، و سرانجام آخرين فصل کتاب به تشريح روش‌هاي خاص انسان‌شناسي به‌ويژه در حوزه‌ي شهري يعني در جوامع پيچيده اختصاص دارد.