دانش خطرناك (شرق شناسي و مصائب آن)

نويسنده در اين کتاب نسبتاً مفصل مباني نظري و تاريخچه‌ي علمي به نام اورينتاليسم يا شرق‌شناسي را به‌دقت بررسي کرده و، هرچند معتقد است که ابداً نمي‌توان «گاه‌شماريِ واحدي در چارچوبي واضح و معين به دست داد»، بر اين نظر است که شرق‌شناسي، به معناي دقيق کلمه، از قرن‌هاي شانزدهم و هفدهم ميلادي به دست کساني چون گيّوم پوستل، ياکو گوليوس و ادوارد پوکاک پديد آمده است. شرق‌شناسي در ايران با کتاب مشهور ادوارد سعيد مطرح شد و تصويري که اروين از شرق‌شناسي به دست مي‌دهد تا حد زيادي نقطه‌ي مقابل ديدگاه سعيد در کتاب «شرق‌شناسي» است.
کتاب «دانش خطرناک» در سال 2008 منتشر شد و برخلاف کتاب ادوارد سعيد که نگاه ايدئولوژيک به شرق‌شناسي دارد سعي کرده تا با نگاهي بي‌طرف و فارغ از ايدئولوژي به شرق‌شناسي بپردازد.
اروين تاريخ معاصر را در دانشگاه آکسفورد خواند. او تحصيلات تکميلي‌اش را در دانشگاه مطالعات مشرق‌زمين و افريقا (SOAS) تحت نظارت برنارد لوئيس گذراند و در طول تحصيل به اسلام گرويد. در سال 1972 استاد تاريخ قرون وسطي در دانشگاه سنت اندروز شد اما پنج‌سال بعد، در سال 1977 زندگي آکادميک را رها کرد تا داستان‌نوسي را ادامه بدهد، البته او همچنان به‌طور پاره‌وقت در دانشگاه‌هاي آکسفورد و کمبريج تدريس مي‌کند.