انسان در اسارت فكر #

نويسنده در اين كتاب عنوان مي‌كند كه اگر ما از فريب زمان آزاد مي‌شديم، رابطه‌مان با ”من“ يك كيفيت همين الآن و همين جايي پيدا مي‌كرد. وي بيان مي‌كند كه اي كاش به آن درجه از ادراك و آگاهي مي‌رسيديم كه مي‌ديديم اين عفريت چگونه دارد با فريب زمان زندگي‌مان را مي‌بلعد و تباه مي‌كند؛ چگونه دارد ما را در پوچي هدر مي‌دهد و ما داريم در فريب فرداي اين عفريت زندگي واقعي و پرمعنايي را از دست مي‌دهيم.