جستاري در خصوص فاهمه ي بشري

جستاري در خصوص فاهمه‌ي بشري اولين و مفصّل‌ترين متن نظام‌مند در سنّتِ تجربه‌گرايي است.
جان لاک (1704-1632) کار در مورد جستار را از حوالي سال 1671 شروع کرد و اولين ويراست‌اش را در 1689 منتشر کرد، که به‌سرعت مورد اقبال جوامع فلسفي قرار گرفت و در همان سال‌هاي باقي‌مانده از حيات لاک بارها منتشر و به زبان‌هاي ديگر ترجمه شد.
بعضي از مشهورترين و پرنفوذترين مباحث جستار که لاک با تفصيل زياد به‌ آنها مي‌پردازد ــ عبارت‌اند از: برهان‌هاي متعدد براي اينکه انسان‌ها فاقد ايده‌هاي فطري‌اند (و بحث در اينکه اين فقدان، اخلالي در دين و اخلاق ايجاد نمي‌کند)، کيفيات اوليه و ثانويه، حافظه، امرِ نامتناهي، ضرورت و اختيار، هويت شخصي، نام‌هاي جوهرها، ذات واقعي و ذات نامي، نقص‌هاي زبان، دانشِ شهودي و برهاني، دانش بشر درباره‌ي خدا، نسبت ايمان و خرَد.