فکر میکنم اگر بتوانید شخصیت اصلی (چارلی) را درک کنید، از کتاب بیشتر لذت ببرید.
داستان به صورت نامه هایی که چارلی به شخصی نامعلوم می فرستد، روایت می شود. پس طبیعی ست که روند کتاب آرام و کمی حالت زندگی روزمرگی داشته باشد، البته چندجا کمی سرعت می گیرد.
داخل داستان به جمله هایی بر میخوردم که برام جالب بودند و به بعضی ها چند دقیقه فکر میکردم.
یک جمله از کتاب: به نظرم بد نیست با آدمای مشهور مصاحبه شه تا بدونیم اونا هم درست مثل مان، ولی راستشو بهت بگم، یه احساسی بهم میگه همه اینا دروغ های شاخ داره. فقط مشکل اینه که نمیدونم کی داره دروغ می گه.