پر گنت

پرگنت، مهر دوران سخت و نفس‌گير زندگي هنرمند، يعني آشوب‌هاي ذهني در آستانهچهل سالگي ايبسن، را بر پيشاني دارد، دوره اي كه در آن بيشتر انديشمندان به راه‌هاي رفته و نرفته مي‌نگرند، دودل مي‌شوند و، همانند پرگنت، به حراج و خانه تكاني فكري خود مي‌انديشند.
حمله به ملي‌گرايي خودپرستانه و انزوا طلبانه نروژي‌ها، آن‌هم در بافتي از آئين‌ها و افسانه‌هاي مردمي كشورش و بي شكيبي جواني مانده در بند سنت‌هاي پوشالي دست به دست هم دادند تا ايبسن از افسانه پرگنت نمايشنامه‌اي بسازد و به هموطنانش بفهماند ادبيات و شعر يعني چه.
او به بيونسن يادآوري كرده بود كه (پرگنت) شعر (به معناي ادبيات مدرن) است؛ و اگر هم نباشد، چنين خواهد شد. مفهوم شعر و ادبيات در مملكت ما، نروژ، بايد بر اساس اين كتاب شكل بگيرد.