سنگي بر روي بافه

كتاب حاضر آخرين رمان علي محمدافغاني است که نگارش آن در سال 1382 به پايان رسيد.
کتاب، يک داستان نيمه بلند عاشقانه است. که در سالهاي 1325 و 1326 اتفاق مي‌افتد …. «اسم کتاب ممکن است قدري عجيب به نظر برسد و خواننده در ابتدا معناي بافه را درک نکند ، ولي در طول داستان و پيگيري قصه ، به معناي آن و علت استفاده از اين نام ، پي مي‌برد.»….
در اين کتاب نيز همان دستمايه‌ها و دلبستگي‌ها هميشه‌ي نويسنده از فقر، زيبايي، عشق و مردمان ساده‌دل، مشاهده مي‌شود. روايتي آشکار از زيبايي خيره‌کننده‌ي يک دختر که اطرافيان تاب و تحمل ديدن او را ندارند … رفتار آزادمنشانه‌ي دختر در دفاع از حقوق اجتماعي خودش، چيزي جز بدنامي و ننگ براي او به ارمغان نمي‌آورد. زيبايي بلاي جانش مي‌شود و ناچار پس از مرگ پدر مجبور مي‌شود ……… .
نثر روان و نگارش جذاب قصه، خواننده را تا پايان داستان به دنبال خود مي‌کشد …. .