صد سال تنهايي (شوميز)

ماركز در اين كتاب وضعيت جغرافيايي و آداب و رسوم بوميان سرخپوست آمريكاي لاتين را به خوبي نمايانده‌است؛ گويي آيينه‌اي در برابر ملتش گرفته تا همه ويژگي‌هاي آن‌ها را بنماياند. كسي كه اين اثر را مي‌خواند، اگر هم به كشورهاي آمريكاي لاتين سفري نداشته و يا حتي درباره آن‌ها هيچ اطلاعي نداشته باشد؛ حس مي‌كند آن سرزمين و مردمش را به خوبي مي‌شناسد. اعتقادات باستاني‌‌اي كه گاه در اثر خيال‌پردازي‌ها و اغراقهاي بوميانش خرافات به نظر مي‌رسند، همه در اين اثر به خوبي آشكار است. اثبات وجود عشق و قدرت پايان‌ناپذير آن نكته‌اي است كه مضمون اصلي اين رمان را رقم مي‌زند و بسيار چشمگير بيان شده است.