ساعت نحس

رمان «ساعت نحس»، كه پيش از «صد سال تنهايي» در 1962 نگاشته شد، از همنشيني روايت هايي پراكنده و درهم آميختگي سرنوشت هايي مجزا پديد آمده و زير سايه صلح شكننده و ناپايدار پس از جنگ داخلي شكل گرفته است. مكان وقايع روستايي خيالي در كلمبياست كه با چسبانده شدن هجونامه هايي به در منزل ساكنانش- به دست شخص يا اشخاصي ناشناس و شب هنگام- آرامشش به هم مي ريزد: بد گماني به جان اهالي مي افتد، اختلاف هاي گذشته از نو بيدار مي شوند، زخم هاي ديرين دوباره سر باز مي كنند؛ آنچه ابتدا مضحكه و شوخي زمخت تلقي مي شد به تراژدي مرگ بار و قتل مي انجامد. در پايان، هجونامه ها جايشان را به اعلاميه هاي مخفي سياسي مي سپارند، مخالفان بالقوه حكومت به حبس مي افتند و بسياري از مردان آبادي به كوه مي زنند تا چريك شوند. در حالي كه قضيه هجونامه ها يكباره به خاطره اي بامزه بدل شده، به نظر مي رسد جنگ داخلي ديگري در راه است.