باغ هاي ارغواني

باغ هاي ارغواني ذوق ورزي نويسنده اي جوان اما پرکار است.فريد حسينيان تهراني در اين رمان دست به کاري بزرگ زده و با بهره گيري از متون داستاني پيش از خود نوعي تاريخ ادبيات جديد ابداع کرده است. در خلال کلمات و عناصر داستاني آن مي توان خطور بط بسياري از ويژگي هاي فرهنگي و شخصيتي ايرانيان در قرن گذشته را به چشم ديد.ناصر، قهرمان باغ هاي ارغواني، يک کپي رايتر است که از نوشتن شعارهاي تبليغاتي و توليد محتوا روزگار ميگذراند تعطيلات عيد است و او به همراه مادرش خانم اوليا به سفر تفريحي کوتاهي به اطراف تهران رفته است. او مدتي است به خواندن خاطرات ناصرالدين شاه و داستانهاي شاه شهيد علاقه پيدا کرده است در اين سفر با پسربچه اي مواجه ميشود که انشاي ساده اي نوشته و کاغذ انشا را باد اتفاقي به دست ناصر ميرساند نثر کودک ناصر را ياد نوشته هاي سلطان صاحب قران مي اندازد هم زماني اين رخدادها باعث در هم آميزي چند روايت در ذهن او ميشود. روايتهايي که ديگر فقط مربوط به ناصر و مادر و زمانه اش نيست، بلکه روايتي است از سير تاريخ مملکتي که متأثر از عقده هاي شخصي و جمعي مدام تغيير مسير ميدهد. باغ هاي ارغواني رماني در اهميت کلمه و روايت است؛ قدرتي که روايتها در تغيير واقعيت و تثبيت حقيقت دارند.