چريك

مردم شيراز عليه برگزاري جشن هنر تظاهرات کرده اند در ميانه ي جمعيت چشممان زني را مي گيرد که در راه برگشت از بيمارستان لحظه اي گمان مي کند چهره ي آشنايي در ازدحام آدم ها مي بيند پسرش را که از سه سال قبل ردش گم شده. مي گويند گرفتار حکومت شده، بعضي هم مي گويند فرار کرده و از ايران رفته است. نامش همدم است زني ايلياتي و در آستانه ي زوال تدريجي .حافظه نگران نوهاش شهرزاد است که حالا با مادربزرگي بي خاطره و بدون پدر و مادر چه بر سرش خواهد آمد. حنانه سلطاني در رمان چريک نيز همچون کتاب قبلي اش به سراغ تاريخ رفته است. او سرگذشت دو نسل از خانواده اي قشقايي را روايت مي کند که ردپاي شان هم در مقاومت قشقايي ها و نبرد سميرم به چشم ميخورد و هم در مبارزات چريک هاي فدايي خلق سلطاني، برخلاف رمان قبلي اش که ذهن خواننده را معطوف به چرخ دنده هاي بزرگ جريان تاريخ کرد در اين رمان توجهش را به نقطه ي سايش اين چرخ دنده ها سوق مي دهد جايي که انسان ها در حال خرد شدن فراموشي و از بين رفتن هستند.