با عزيز جان در عزيزيه

در قسمتي از کتاب مي‌خوانيم:
چهار هم‌اتاق هر کدام روي تخت خود نشسته بودند و پرتقال‌ها را به طرف هم پرت مي‌کردند. خانم مدبري با عصايش پرتقال‌ها را به طرف ديگران مي‌فرستاد و آن‌ها با پايشان پس مي‌فرستادند.
زن‌ها از اتاق‌هاي ديگر جمع شده بودند کنار در و هرکدام کسي را تشويق مي‌کردند و دست مي‌زند. بيشتر طرفدار خانم مدبري بودند ...
سفر از فرودگاه مهرآباد و با درود و سلام و اهلاً و سهلاً مرحبا شروع مي‌شود و با اقامت در مدينه و مکه و بيتوته و انجام مناسک حج تمتع ادامه مي‌يابد. داستان شرح سفري‌ست که در آن ارزش‌هاي انساني محک مي‌خورد و نويسنده درک خود از انسان و زندگي را بازگو مي‌کند.
در کتاب «با عزيزجان در عزيزيه» مثل اغلب داستان‌هاي فرخنده آقائي، ارجاع مکان‌ها و زمان‌ها واقعي ا‌ست و به خواننده حس حضور مي‌دهد تا در تجربه‌اي خاص سهيم شود.