داستان هاي ماقبل تاريخ

مقدمه‌ي آنتونيو فائتي بر اين کتاب اين‌طور شروع مي‌شود: «به من گوش فرادهيد اي خوانندگان خوش‌اقبال، شما که مي‌خواهيد از اين داستان‌هاي مهيج و جذاب بهره گرفته و لذت ببريد؛ داستان‌هايي که به زباني روان، برازنده و خوشايند نوشته شده است: پس خودتان را در شرايط روحي مناسبي قرار دهيد تا بتوانيد از صفحاتي که به‌زودي در آن غرق مي‌شويد، لذت کافي را ببريد؛ به نظر من، بهترين کار اين است که به ذهنتان و احتمالا به تجربه‌هايي که به دست آورده‌ايد، رجوع کنيد. تاکنون از يک باغ‌موزه‌ي جانورشناسي بازديد کرده‌ايد؟ آيا در يک باغ‌وحش خيلي کوچک، در سيرکي نسبتا بدقواره با حيوانات اندک بوده‌ايد؟ شايد حتي بعضي از شما در يک گشت و شکار و عکس‌برداري شرکت کرده باشيد؛ يا بعضي از شما در پارک‌هاي طبيعي، محبوس در جيپ، به گشت‌وگذار پرداخته باشيد. اما باز هم کافي نيست: خوب است قبل از خواندن اين داستان‌ها تجربه‌هاي ديگري را در ذهنتان مرور کنيد؛ مثل رفتن به موزه‌ي تاريخ طبيعي يا حتي رفتن به موزه‌ي جانورشناسي يا باغ گياه‌شناسي. به اين ترتيب اگر ذهنتان را به آن مکان‌ها يا آن تصاوير ارجاع داده باشيد، تقريبا آماده‌ايد.»
کتاب حاضر شامل 22 داستان کوتاه و جذاب راجع‌به حيوان‌هاست. نويسنده اين داستان‌ها را با ديدي کاملاً خيال‌پردازانه اما دقيق و موشکافانه نقل مي‌کند. شخصيت‌هاي اين داستان‌ها حيواناتي با صفات مثبت يا منفي به عبارت بهتر انسان‌هايي با ماسک‌هاي حيواني هستند. درست همين ويژگي‌هاست که ماجراها و حوادث ناگوار اين داستان‌ها را رقم مي‌زند و نتايج اخلاقي آن را براي خواننده آشکار مي‌کند. آلبرتو موراويا نمي‌خواهد اين‌جا بين انسان‌ها يا حيوانات وجه تشابه پيدا کند؛ بلکه بيشتر بر متفاوت بودن آن‌ها و غريب بودن دنياي حيوانات براي انسان‌ها تأکيد دارد.