جنگل پنير

پيام حالش گرفته است. «به نبودن من كه مربوط نيست؟» «چه اعتماد به نفسي!» «هميشه كلي ماجرا دارد براي سرحال نبودن.» «تو هم براي همين ول‌كنش نيستي. اگر پسرها درباره جذابيت دپرس بودن كمي بيش‌تر اطلاعات داشتند، همه‌شان يك شبه جاني دپ مي‌شدند...» و گويي همه چيز بازي است. مجسمه‌بازي، غول‌بازي، دكتربازي، قحطي‌بازي، جنگل‌بازي، قاتل‌بازي، بازي بازي... تا آن‌‌جا كه چيزي نمي‌ماند حتي براي قصه‌اي آغاز كند.