هيروشيما

ساعت هشت و پانزده دقيقه صبح روز ششم اوت 1945 رد حياتِ قريب به پنجاه هزار انسان همزمان و به يکباره ران رويين، سوتلانا الکسيويچ از روي زمين محو شد؛ با تصميم مقامات نظامي ايالات متحده در هنگامه ي جنگ جهاني دوم، بمب اتم براي اولين بار در هيروشيما آزمايش شد و در پي آن هولناک ترين فاجعه ي تاريخ بشر رقم خورد. جان هرسي، روزنامه نگار و نويسنده ي امريکايي که او را از پيشگامان روزنامه نگاري نوين نيز ميدانند چند ماه بعد به اين شهر مصيبت زده سفر کرد تا بي واسطه و وراي آمار و ارقام خشک و بي روح تصويري حقيقي و انساني از فاجعه پيش چشم جهانيان بياورد. هيروشيما روايت پرجزئيات و وهمناک هرسي است از سرنوشت شش بازمانده ي بخت يار که نشريه ي نيويورکر نسخه ي 31 اوت 1946 خود را به تمامي به آن اختصاص داد و دنيا را با خواندنش در بهت فروبرد. چنان که نيويورک تايمز در خصوص اين اثر مي نويسد: «هيچ چيز نمي شود درباره اش گفت که با آنچه خودش مي گويد حتي ذره اي هم سنگ باشد؛ کتاب خود زبان گوياي خود است و به طريقي از ياد نرفتني زبانِ انسانيت.»