جستارهايي درباره تئوري توطئه در ايران

انتساب نابساماني‌هاي مختلف سياسي، اقتصادي و فرهنگي به عوامل خارجي، مانند امپرياليسم و ديگر دشمنان شناخته‌شده يا ناشناس، درواقع ارائه تبيين‌هاي ساده، سطحي و عامه‌پسند از پديده‌هاي بسيار پيچيده اجتماعي است. اين فروکاستن علل و عوامل پيچيده پديده‌هاي مختلف اجتماعيِ پيوند خورده با پديده‌هاي اجتماعي ديگر و بسترهاي تاريخي گوناگون، به يک امر اخلاقي فردي يا جمعي (توطئه) تحويلي ناروا است و امکان درک و تبيين درست تحولات و رويدادهاي اجتماعي را از بين مي‌برد. ولي در ايران معاصر چنين رهيافت توطئه‌محورانه بسيار رايج و شايع بوده است.
گفتارهايي که در اين کتاب آمده است دربرگيرنده تصويري گويا از جايگاه محوري مفهوم توطئه و توطئه‌باوري در فرهنگ، سياست و تاريخ معاصر ايران است.