عنصري (عصر غزنوي) / تاريخ و ادبيات ايران 3

گرايش به ايران باستان و افسانه‌ها و قهرمانان و آداب و رسوم آن در ميان شاهان و دستگاه و دربار غزنوي جرياني بسيار نيرومند بوده و شاعراني چون عنصري هم به پيروي از خواست خداوندانشان تلاش مي‌کنند که شکوه و عظمت ايران عهد باستان و آداب و رسوم آن را در شعرشان منعکس کنند و البته سلاطين غزنوي را هم ادامه‌دهند‌ه‌ي همان سنت پادشاهان کهن محسوب کنند و ايشان را همانند آن پادشاهان يا حتا برتر و بزرگ‌تر از آن‌ها بخوانند. اين را نيز نبايد ناگفته گذاشت که تعريف و تمجيدهاي عنصري از آداب و سنن ايران باستان را نمي‌توان يکسره به حساب ايران‌دوستي او گذارد.
عنصري شاعري اصلاً مديحه‌گو بود و در کار خود پسند و سليقه‌ي مخاطب يا مشتري خود را طبعاً مهم‌ترين معيار مي‌دانست و بر مبناي همان سخن مي‌گفت. هم به اين سبب است اگر باکي ندارد از اين‌که براي خوش‌آمد محمود و اثبات اين‌که او «مرد دين» است، جشن سده را هم گاهي با لحني تحقيرآميز «رسم گبرکان» بخواند.