از شهر خدا تا شهر انسان (در نقد و بررسي ادبيات كلاسيك و معاصر)

نگرش شاعران و نويسندگان كهن ما به انسان و جهان عمدتا نگرشي الاهي بوده است؛ از نگاه آن‌ها تنها در سايه خداست كه انسان پديدار مي‌شود و معنا مي‌يابد. اما مركز ثقل ادبيات معاصر، خود انسان و مسائل آني و عيني اوست. ‹‹شهر خدا›› به جهان آسماني يا آرماني ادبيات كهن و ‹‹شهر انسان›› به دنياي ادبيات معاصر اشاره دارد.