مه آلود / خروش خاموش 1

همه ي شهر درباره حادثه ي ديشب و بازگشت بيگانه ها حرف مي زدند. وحشت را در چهره ي تک تک مردم به وضوح مي شد ديد. ديگر کسي براي تمام شدن غائله ي شورش دعا نمي کرد. همه فقط مي خواستند از شر بيگانه هايي که يک شبه ظاهر شده بودند در امان بمانند. بلافاصله بعد از صداهاي مهيب انفجار که به گوش همه رسيد، آژيرهاي خطر در تمام شهر به صدا درآمد. مردم وحشت زده از خانه هاشان بيرون دويدند و سراسيمه خودشان را به پناهگاه هاي قديمي رساندند. خيلي خوش شانس بودم که نيم ساعت قبل از اولين انفجار به خانه ي جيد رسيدم؛ وگرنه معلوم نبود وقتي پدر-آن هم در چنين شبي- متوجه غيبتم مي شد، چه عکس العملي نشان مي داد. يک ساعتي صداي تيراندازي شنيده مي شد و بعدها کساني که به ديوارها نزديک تر بودند، به جز صداي تير، فريادهاي غير انساني خفه اي را نيز گزارش کردند.