هشدار برادران گريم / قصه هاي هميشگي 3

كانر در دنيايي از نور مي چرخيد. نور آن قدر خيره كننده بود كه به زحمت مي توانست چيزي ببيند. حتي صداي خودش را هم نمي شنيد… تنها صدايي كه به گوشش مي خورد، صداي بادي بود كه به دورش مي پيچيد. هرازگاهي بري يا امريش را مي ديد كه از جلويش رد مي شدند. دستش را به طرفشان دراز مي كرد، اما نمي توانست آن ها را بگيرد. مي دانست در فضاي بين دو دنيا هستند؛ دو سال پيش كه با خواهرش از توي كتاب به سرزمين قصه ها سفر كرده بودند هم به اينجا آمده بود. فقط انگار نسبت به دفعه ي قبل، رسيدن به مقصد طولاني تر شده بود.