در پي سرچشمه هاي اديان

اگر ذهن انسان کاملا متقاعد نشده بود که چيزهاي واقعي غيرقابل تقليلي در دنيا وجود دارد، آن گاه واقعا چه کارکردي مي توانست داشته باشد و غير ممکن است بتوان تصور کرد که چگونه آگاهي بدون ارجاع معني به محرک ها و تجربه هاي بشر مي توانست شکل بگيرد. آگاهي از يک جهان واقعي و معنادار، رابطه اي تنگاتنگ با کشف امر مقدس دارد. از خلال تجربه مقدس است که ذهن انسان اختلاف ميان آنچه خود را به منزله ي واقع، قدرتمند، غني و معنادار آشکار مي کند و آنچه چنين کيفياتي را ندارد، يعني جريان پرشتاب آشوبناک و خطرناک اشيا، نمودها و ناپديدي بي معناي شان را دريافته است.