بي تابوت

هيچ نويسنده‌اي به اندازه ژانرنويس با شهرزاد احساس همذات پنداري نمي‌كند.ژانرنويس مخاطب را بر سرير پادشاهي مي‌نشاند و هدفي جز تسخير عميق و تمام قلب و ذهن او ندارد: هم‌چون شهرزاد. كه اگر هر شب نمي‌توانست پادشاه را پاي نقل خود نگه دارد، هستي خود را از دست مي‌داد.
در ايام عيد كه تهران خلوت‌ترين روزهايش را مي‌گذراند، ايستگاه راه‌آهن از شلوغ‌ترين مكان‌هاست. پليس چمداني را پيدا مي‌كند كه جنازه مثله شده زني در آن قرار دارد. سروان روزبه افشار مامور حل اين پرونده مي‌شود. پرونده‌اي با كمترين سرنخ.
لاله زارع از پي موفقيت رمان اولش {جمجمه جوان} در بي‌تاب گام بلندي براي آفرينش رمان پليسي ايراني برداشته است.