زمان نقل شده / زمان و حكايت 3

در زمان و حکايت 3، كوشش نويسنده اثبات اين نکته است که پديده‌شناسي، پس از طي راهي دراز از قديس آوگوستينوس تا هايدگر، برخلاف جامعه‌شناسي، ناگزير به معضل‌آميزي زمان منتهي مي‌شود. قسمت دوم نشان مي‌دهد که بوطيقاي حکايت چگونه، با استفاده از امکانات متقاطع تاريخ و داستان تخيلي، از راه خوانش به بن‌بست‌هاي انديشه پاسخ مي‌دهد.
پل ريکور يکي از برجسته‌ترين فيلسوفان هرمنوتيک دوران معاصر است. زمان و حکايت، مشتمل بر سه کتاب مستقل، اثر محوري او هست. دل‌مشغولي اساسي، در تمامي آثار اين انديشمند برجسته، فهم هستي از دريچه‌اي تازه يعني از دريچه‌ي تأويل متن است. بدين‌روي در زمان و حکايت، نگاه فلسفي به نقاط تلاقي ادبيات و فلسفه، تحليل امکانات و ظرفيت‌هاي حکايت از رهگذر تأمل در مقوله‌هاي زمان، و کاوش در باب نوآوري معناشناختي به‌مدد استعاره شاکله‌هاي اساسي اين اثر بزرگ است. در طول اين مباحثه رشته‌هاي بسياري مطرح مي‌شود، ازجمله پديده‌شناسي زمان، تاريخ‌نگاري و نظريه‌ي حکايت داستاني.