خاطرات يك خر / ادبيات داستاني جهان براي نوجوانان

ارباب جديد من بد نبود، ولي عادت احمقانه اي داشت و همه از جمله مرا به کار مي کشيد. مرا به ارابه کوچکي مي بست و به حمل خاک و کود و چوب وا مي داشت. کم کم داشتم تنبل مي شدم، دوست نداشتم به چرخ بسته شوم به خصوص روز بازار، گرچه مرا خيلي بار نمي کردند و کتکم نمي زدند، ولي بايستي که از صبح تا سه چهار ساعت بعد از ظهر چيزي نمي خوردم. وقتي هوا به شدت گرم بود از تشنگي مي مردم، ولي بايستي صبر مي کردم که همه چيز فروخته شود.
خوشحال نبودم، فقط مي خواستم که با من مهربان باشند و گرنه به قصد انتقام برمي آمدم. اين بود که سرانجام روزي چيزي به ذهنم رسيد، خواهيد ديد که خران احمق نيستند و من چه قدر بد شدم.