چشم جهان (خروج از دورود) / چرخ زمان 1

قصر هنوز همراه با غرش گاه‌و‌بيگاه زمين مي‌لرزيد. انگار زمين مي‌خواست با ناله‌هاي خود آن‌چه را اتفاق افتاده بود، انکار کند. انوار خورشيد از لابه‌لاي شکاف‌هاي ديوار به داخل مي‌تابيد و ذرات گردو‌خاک را که هنوز در هوا معلق بود، به درخشش وا‌مي‌داشت. روي ديوارها، سقف و زمين آثار سوختگي به چشم مي‌خورد. روي زرنگاري‌ها و رنگ طبله‌شده‌ي ديوارهايي که زماني درخشان بودند، لکه‌هاي پهن سياهي پخش شده بود. اجساد درهم شکسته‌ي انسان‌ها و حيواناتي را که سعي کرده بودند پيش از آرام شدن فاجعه حرکت کنند، دوده پوشانده بود.
چرخ زمان مي‌گردد و روزگاران از پي هم مي‌آيند و مي‌روند. آنچه بوده، آنچه خواهد بود و آن‌چه هست، همچنان ممکن است به سيطره‌ي تاريکي درآيند. بگذار اژدها بار ديگر بر بادهاي زمان بتازد. جردن با چرخ زمان آمد، تا جهاني را که تالکين پديد آورده بود، به تسخير خود درآورد.