سير عقل در منظومه حقوق بين الملل (اصول اساسي روش شناسي حقوق بين الملل)

«روش» اصولاً با موضوعات ماهويِ علم حقوق سر و کار ندارد، بلکه با وسايل شناسايي اين موضوعات مرتبط است.
به تعبيري ديگر، «روش» به معناي همداستاني بر سر اسباب و وسايل شناخته‌‌شده‌اي است که وحدت و توازن عقلاني علم حقوق را تضمين مي‌کند و زمينه‌اي فراهم مي‌آورد که بتوان بر استنتاجات عمل‌کننده به آن علم نظارت کرد…
از اين رو، غرض از روش‌شناسي حقوقي، تأييد يا تصديق وجود «قاعده حقوقي» يا حتي آشکار ساختن معنا و مفهوم دقيق آن نيست، بلکه به‌دست آوردن ابزارهايي براي اثبات يا تفسير «قاعده حقوقي» يا به‌ طور کلي دريافت «حقيقت حقوقيِ» آن است. به عبارت ديگر، غرض از روش‌شناسي حقوقي نشان دادن راه‌هاي درست استدلال حقوقي است…