ايران بين دو انقلاب (از مشروطه تا انقلاب اسلامي)

اين كتاب پژوهشي جامع در تاريخ معاصر ايران است كه از حيث جامعيت، روش آكادميك تحقيق، و وسعت اطلاعات و منابع در ميان آثار مشابه خود كم نظير است. در اين پژوهش ضمن گزارش مستند رويدادها و تحولات سياسي دوره‌ي بين زوال قاجاريه و انقراض پهلوي، مباني اجتماعي سياست در ايران بررسي و تحليل شده، نقش عوامل اجتماعي و اقتصادي در تحولات و حركات سياسي و ريشه هاي قومي و طبقاتي جنبش‌ها و گرايش‌هاي مختلف سياسي ايران نشان داده شده است.
كتاب به سه بخش اصلي تقسيم شده است:
در بخش نخست با بررسي اوضاع ايران در اواخر عصر قاجار و شرح وقايع و تحولات دوران انقلاب مشروطه و حكومت رضا شاه، زمينه‌اي تاريخي براي درك ايران نو فراهم مي‌شود.
در بخش دوم زمينه ي اجتماعي ماجراهاي سياسي بين سقوط استبداد رضا شاه و ظهور استبداد محمدرضا شاه بررسي و تحليل مي‌شود.
بخش سوم بررسي ايران معاصر است و به شرح برنامه هاي اجتماعي و اقتصادي محمدرضا پهلوي، تشديد تنش‌هاي اجتماعي ناشي از آن برنامه‌ها، و سرانجام بروز انقلاب اسلامي مي‌پردازد.
آنچه به «ايران بين دو انقلاب» امتياز و ويژگي مي‌بخشد بهره‌جويي آن از منابع گسترده و وسيعي است كه بسياري از آن‌ها پيش از اين بررسي نشده بود؛ و نيز گردآوري و ارائه‌ي اطلاعاتي كه از ديد جامعه‌شناختي ارزش تحليلي بسيار دارند.