پيتر پن

همه‌ي بچه‌ها بزرگ مي‌شوند، به جز يکي! همه مي‌دانند که روزي بزرگ مي‌شوند ولي وندي آن را اين‌طوري درک کرد. وقتي دو ساله بود و در پارک بازي مي‌کرد، گُلي چيد و به سوي مادرش دويد. او خيلي دوست‌داشتني بود. خانم دارلينگ به محض ديدنش، دستش را بر قلبش گذاشت و فرياد زد: «کاش هميشه همين‌طوري مي‌ماندي!»
ماجرا همين بود؛ ولي وندي از آن پس دانست که بايد بزرگ شود. همه بعد از دو سالگي مي‌فهمند که دو سالگي آغاز يک پايان است.