آتش از پشت شيشه

گزيده‌اي از كتاب:
«شايد خيالاتي شده‌ام. لحن دارا به نظرم دروغين مي‌آيد. نگاهش را از من مي‌دزدد. دروغ بو دارد، قابل حس است، مثل جني است که در آدم حلول مي‌کند. کسي که دروغ مي‌گويد تغيير مي‌کند. لحن صدايش، حالت نگاهش، حرکاتش، رنگ چهره‌اش، همه‌چيزش عوض مي‌شود. به نظرم براي همين هم با دستگاه دروغ‌ياب مي‌شود به دروغ پي برد. لابد ارتعاشات بدن انسان تغيير مي‌کند، و من مي‌دانم که دارا چيزي را از من پنهان مي‌کند.»