بر بنيادهاي هستي / پتش خوارگر 3

پيتَوُنَ غرق در فکرهايش گام برداشت و زير نور کم‌رمق ماه زمزمه کرد: «گفتي اسم آن پسرک چه بود؟» زُروان‌داد با آهسته‌ترين صدايي که از حلقوم خَش‌دارش برمي‌آمد گفت: «آراستي! اما فکر نکن که پيدا کردن و به چنگ آوردنش از دست آن گوي ديوانه آسان است.» جادوگر جواب داد: «خوب حواست را جمع کن و به من بگو آيا چيز ديگري مانده که من ندانم؟...