سينماي طبيعي

در ميانه ي دريا به اين سو آن سو تاب مي خورد. آن جا، در ميان جنون امواج، مردم در يك رديف به صف شده اند. از دور به نظر مي آيد در وضعيت بدي گير افتاده باشند. با چترها،پلاستيك يا روزنامه هايي كه بالاي سرشان گرفته اند و يا زنداني در باراني هاي ضد آبشان و با دستاني فرورفته در جيب اما آرام، ساكن، بي تفاوت. معلوم نيست براي چه كاري در آن طوفان سهمگين لشكركشي كرده اند. گويي چشم به راه پايان همه چيزند. با صبوري و بي هيچ حركتي. در ميان قطرات امواجي كه به سر و صورتشان مي پاشد و در معرض طوفاني كه قصد ندارد از قهرش چشم پوشي كند.