تن تنهايي

تن تنهايي، نوشته ي سحر سخايي، اولين رمان اين نويسنده است. سخايي نوازنده ي تار و آهنگ ساز است. در اين مقام او موسيقي دو فيلم وارونگي و مالاريا را ساخته و با بسياري از خوانندگان از جمله همايون شجريان همكاري داشته است. سخايي به عنوان نويسنده نيز از جهاني روايت كرده كه به تجربيات زيسته اش نزديك است. تن تنهايي روايت چند شخصيت جوان و پرشور است در روزگار ما. دختري نوازنده، پسري آهنگ ساز و پدران و مادراني از نسل ديگر. در رمان روايت هايي از ميل اين شخصيت ها را مي توان براي ساختن جهان خود ديد. در دانشگاه و فضاي خانواده و برخوردشان با انبوه تناقض هايي كه باعث مي شود مسيرشان به كل عوض شود. انگار اين آدم ها كه قرار بوده كنارهم قرار بگيرند به ناچار از كنار هم رد مي شوند. سخايي كه به جهان فكري ميلان كوندرا توجه خاصي دارد، در رمانش نيز مدام درباره ي آدم ها، اتفاق ها، زمان ها و مكان ها پرسش هايي از اين دست مطرح مي كند. به همين دليل تن تنهايي قصه ي يك پراكندگي انساني است در شهري مدرن و تاريخ زده؛ تهراني متلون و مملو از تفاوت ها. در نهايت مخاطب است كه با تن هاي تنهاي رمان تنها مي ماند و آن همه ماجرا كه براي شان رقم زده مي شود.