به آواز باد گوش بسپار

دکتر گفت «تمدنْ ارتباطه. هر چي بيان نشه، وجود نداره. يه صفر گنده. فکر کن بخواي يه چيزي بخوري، همه? کاري که لازمه بکني اينه که بگي گشنمه. بعد، من بهت بيسکويت مي‌دم. بفرما، ميل کن. (يک بيسکويت برداشتم) اگه حرف نزني، از بيسکويت خبري نيست؛ (انگار دکتر از سرِ بدجنسي، بشقاب بيسکويت را قاپيد و زير ميزش قايم کرد.) صفر مي‌گيري؟ نمي‌خواي حرف بزني. اما گشنته. پس مي‌خواي بدون استفاده از کلمات اين رو به مردم بگي. مثل پانتوميم. امتحانش کن.»