سرباز خوب

فراموش كردم درباره‌ي چشم‌هايش بگويم. آن‌ها آبي بودند، مثل آبي كناره‌هاي شعله كبريت. وقتي دقيق به آن‌ها نگاه مي‌كرديد، مي‌ديديد كه كاملا بي غل‌وغش‌اند، كاملا صاف و صادق، كاملا منگ و گيج. رنگ صورتي آجري چهره‌اش با صورتي آجري پلك‌هايش يكي بود و حالتي كنجكاو به آن‌ها مي‌داد. شبيه يك ظرف چيني موزاييكي آبي بودند كه در چيني‌اي صورتي گذاشته باشند. فورد در رمان «سرباز خوب» با استفاده از ساختاري نو اثري در خور اعتنا و خواندني ارائه داده است؛ به طوري كه برخي منتقدان بر اين اعتقادند كه «سرباز خوب» در رديف 20 كتاب برگزيده قرن به حساب مي‌آيد. اين رمان داستان مدرنيستي دارد و در عين مدرن بودنش مي‌تواند به راحتي با مخاطب ارتباط برقرار كند.