خانم معلم جديد ما / ماجراي خانم شارلوت 1

معمولاً معلم‌ها خيلي تند راه مي‌روند. هميشه عجله دارند. پاشنه‌ي کفششان در راهروي مدرسه تلق! تلق! تلق! تلق! صدا مي‌کند. اما آن روز صبح، فرق داشت. انگار معلم جديدمان داشت بي‌خودي وقتش را تلف مي‌کرد. دو يا سه تا صداي آرام پاشنه‌ي کفش شنيديم. بعد، ديگر چيزي نشنيديم. انگار معلم جديد نمي‌خواست عجله به خرج بدهد، در راهرو فِس‌فِس مي‌کرد و پرسه مي‌زد! کلاس کاملاً ساکت و آرام بود. حتي مي‌شد صداي غلت خوردن يک دانه‌ي نخود کوچولو را روي کف راهرو شنيد. داشت قند توي دلمان آب مي‌شد. دلمان مي‌خواست هر چه زودتر سر و وضع اين معلم تازه را ببينيم. يک هفته‌اي مي‌شد که فقط درباره‌ي او با هم حرف مي‌زديم. هيچ‌کس نمي‌دانست اين شخصيت مرموزي که از شهر ديگري آمده بود، چه شکلي است