دختران آفتاب

دختران آفتاب خواسته است كه زن، منزلت و شخصيت وي را بشناساند؛ به خودش، به مردش، به جامعه‌اش و به تاريخ گذشته و آينده‌اش، همانگونه كه هست و همانگونه كه بايد باشد و همينگونه است كه همسفران خويش را از طفيلي وجود مرد بودن عبور مي‌دهد، از عين مرد بودن مي گذراند و به انساني مي‌رساند كه در عين زن بودن، هيچ از مراتب و كمالات انساني كم ندارد. همسفران دختران آفتاب به سرمنزل تفكري مي‌رسند كه انسان را مي‌بيند و اعتبار مي‌بخشد، خواه زن باشد خواه مرد.
تفكري كه حجاب و غبار شبهه‌ها، تلالو انوار بي‌بديلش را كورسويي خواسته است و چون اين غبار، براي همسفران دختران آفتاب فرو مي‌نشيند؛ تلالو آن انوار آن‌ها را به خانواده و اجتماع مي‌برد. شرافت مادري را در خانواده‌اي كه پايه و اساس انسان‌سازي است و به آن ها يادآوري مي‌كند، نقش‌هاي اجتماعي و لوازم آن چون روابط زن و مرد، پوشش و حجاب، حيا و غيرت را توضيح مي‌دهد. سرمنزل مقصود دختران آفتاب، دامن پرمهر و محبت مادري است كه سرچشمه همه خوبي‌ها و نيكي‌ها است. مادري كه فاطمه خوبي‌هاست و زهره روشنايي‌ها...