بر بال بحران (زندگي سياسي علي اميني)

دکتر علي اميني را بي شک مي توان يکي از مهم ترين و تاثيرگذارترين رجال سياسي ايران در عصر پهلوي به شمار آورد. اين اشراف زاده متجدد قاجار که از سنين جواني روياي نخست وزيري را در سر مي پروراند، با معاونت قوام السلطنه کار سياسي خود را آغاز کرد و پس از عضويت در کابينه اول دکتر مصدق، و کابينه هاي سپهبد زاهدي و حسين علا، سرانجام در سال هاي بحرااني 1340-41 به نخست وزيري رسيد. کتاب حاضر بر آن است تا با استناد به يادداشتهاي شخصي دکتر اميني و اسناد دست اول داخلي و خارجي، تصويري همه جانبه از اين رجل سياسي برجسته ارائه دهد. بريده‌اي از کتاب: اعتصابات، اعتراضات، تظاهرات، راهپيمايي‌ها و به طور خلاصه وضعيت بحراني‌اي که از اواخر سال 1356 به شکل بهمن عظيمي درآمده بود، دکتر اميني را بر آن داشت که بار ديگر وارد صحنه‌ي سياست شود. او در 6 مرداد 1357طي اعلاميه‌اي که در روزنامه‌ها انتشار يافت هدف بازگشت خود به صحنه‌ي بحران‌زده‌ي سياست ايران چنين توضيح مي‌دهد: امروز که حرارت تب خواسته‌ها بالا گرفته، از من مي‌خواهند چيزي بگويم و کار به جايي کشيده که ادامه‌ي سکوت به رضا تلقي مي‌شود. ازدياد درآمد در ده سال اخير طبعاً رفاه و به دنبال آن فساد را آورد و فساد براي ادامه‌ي حيات خود به فشار و تمرکز قدرت احتياج داشت و بيش از ده سال طلايي را پشت سرگذاشته‌ايم که نتيجه‌ي آن به‌وجودآمدن ثروتمندان نوخاسته و ثروتمندشدن ثروتمندان و ناتوان‌شدن محرومين است که طبقه‌ي متوسط و مرفه که انتظار بود، به وجود نيامد، جز مشتي دلال. از يک سال پيش حرکتي شورانگيز با بسط و عمق به وجود آمد و دولت موضعي تازه گرفت و دريچه‌ي اطمينان را گشود و فضاي باز سياسي اعلام گرديد، ولي همچنان افرادي که در 15ساله‌ي اخير عهده‌دار امور بودند، گرداننده هستند… نگهداري آزادي مشکل‌تر از دستيابي بدان است. بايد به رجال وطن‌پرست و پايبند به قانون و دين و معنويت که اساس اجتماع ما به آن استوار است تکيه کرد. بايد با ايجاد وحدت نظر و عمل در ميان کساني که پيشرو بيان‌کننده‌ي خواست‌هاي مردم‌اند با توجه به عمق اين خواست‌ها يک قدرت و اتحاد ملي به وجود آورد که ضامن آزادي و حقوق اساسي مردم باشد… سياستمداران واقع‌بين کساني هستند که در لحظات حساس تاريخي، فارغ از بيم نام و ننگ و با تفکر و آينده‌نگري قدمي در اين کشور براي هموطنان بردارند… کيهان، 7 مرداد 1357