همسايه ي ماه

نگاهش به آسمان صاف و پر از ستاره بود و با سرعت مي‌تاخت، زير نور ماه كامل، كنار ساحل پيش مي‌رفت و از صداي امواج و كوبيده‌شدن سم‌هاي اسيش بر زمين لذت مي‌برد. آن آرامش را با هيچ‌چيز عوض نمي‌كرد... آرامشي كه با همه‌ي وجود نيازمندش بود...