زني در چنگ تقدير

با رفتن عزيزانم ديگر هيچ‌كس مال من نبود و من هم مال هيچ‌كس نبودم.مدت‌ها بعد در ميان آن همه سياهي نوري در تاريكي تاييد و حضور زني مرا به زندگي بازكرداند. راستي زندگي هرگز قابل پيش‌بيني نيست.گلوريا به من نشان داداين در خانه عشق است كه باز است هنوز . و انگار فرقي نمي‌كند گودال كوچك آبي باشي يا درياي بي‌كران،زلال كه باشي در تو پيداست.