دود

حسن سناپور: شرح احوال نوشتن؛ متولد 1339. شروع داستان‌نويسي و نوشتن نقد داستان و نقد فيلم و گاهي فيلم‌نامه‌هاي كوتاه از 1363 . چاپ كردن اين نوشته‌ها در نشريات مختلف در همين سال‌ها و تا سال‌ها بعد. از حدود سال 1372 تا هفت سال بعد روزنامه‌نگاري در بخش‌هاي ادب و هنر چهار روزنامه. اولين كتاب‌هاي چاپ شده، داستان‌هاي بلندي براي نوجوانان: پسران دهكده (1369، انتشارات سروش)، افسانه و شب طولاني (1371 ، انتشارات كانون پرورش فكري). انتشار رمان نيمه‌ي غايب (1378 ، نشر چشمه) كه برنده‌ي اولين دوره‌ي جايزه‌ي مهرگان و همين طور جايزه‌ي يلدا (اين يكي را به طور مشترك) مي‌شود و تا سال 87 پانزده بار چاپ شده است. انتشار رمان ويران مي‌آيي (1382 ، نشر چشمه) كه نامزد جايزه‌هاي بنياد گلشيري و يلدا مي‌شود و تا سال 89 پنج بار چاپ شده است. انتشار سه مجموعه داستان با گارد باز (1383 ، نشر چشمه) و سمت تاريك كلمات (1384 ، نشر چشمه) و شمايل تاريك كاخ‌ها (1388 ، نشر چشمه) كه دومي برنده‌ي جايزه‌ي بنياد گلشيري شده است. (ده جستار داستان‌نويسي در سال 1383 و جادوهاي داستان در سال 1387 ، هر دو در نشر چشمه) و همين‌طور گردآوري مجموعه مقالاتي درباره‌ي آثار هوشنگ گلشيري به نام هم‌خواني كاتبان (1380 ، نشر ديگر) است. آخرين كارهاي چاپ شده‌ي سناپور، مجموعه شعر سياهه‌ي من، يك شيوه براي رمان‌نويسي و رمان لب بر تيغ (هر سه در 1389 ، نشر چشمه) است. دو كتاب دود و اداب خداحافظي آماده‌ي انتشار و منتظر دريافت مجوز هستند. هم‌چنين نزديك ده سال است كه داستان‌نويسي هم تدريس مي‌كند.