وقتي خدا مي نوازد

مرده‌ها با گورهايشان مرگ را به رخ ما مي‌كشند. اما اين ما هستيم كه نمي‌بينيم. آيندگان هم روي سنگفرش استخوان‌هاي ما قدم بر مي‌دارند در حالي كه هنوز عطش خواستن انسان خاموشي نيافته و از عصيانگري‌اش كاسته نشده. هامون فراموش نكن درون انسان‌ها بزرگترين ميدان جنگ آفرينش است. جنگي كه يا با مرگ به پايان مي‌رسد يا با عشق. چرا كه عشق نردبان آسمان‌هاست و جنگ و خون‌ريزي روش آنان كه به دام زمين خاكي گرفتارند. عشق خطي بر روي همه تناقصات و محال‌ها و ناممكن‌هاست. عشق انعكاس تمام پاكي‌هاي توست در ديگري تو. در ميان پهناي لايتناهي هستي قلب عاشق تنها مكاني است كه مي‌تواند تناقص‌ها را در يك‌جا جمع كند. در مقابل ظالم به اندازه يك سرباز جنگي محكم و بي‌رحم و در مقابل مظلوم به قدر يك گل فروش، بخشنده و مهربان.