جامعه شناسي بدن

جامعه شناسي بدن، شاخه اي از جامعه شناسي است که به طور خاص به مفهوم بدنمندي به مثابه پديده اي اجتماعي، موضوعي نمادين ، يک بازنمود و عاملي براي تخيل مي پردازد. اين شاخه، همواره به يادمان مي آورد کنش هاي سازنده بافت زندگي روزمره، از ساده ترين اشکال آن تا پيچيده ترينشان، نيازمند دخالت و عامل بدني اند. انسان ولو صرفاً با فعاليت هاي دريافتي حس هاي خود در هر لحظه از زندگي اش، يعني با ديدن، چشيدن، بوييدن، لمس کردن و غيره به جهان پيرامونش معاني دقيق مي دهد.
حرکات فيزيکي انسان به مجموعه اي از نظام هاي نمادين مربوط مي شوند. با زايش بدن، نشانه هاي آن نيز زاده مي شوند و رشد مي کنند و به هستي فردي و جمعي امکان مي دهند. بدن محور رابطه با جهان است. مکان و زماني که هستي از خلال تصوير خاص يک کنشگر تجسم مي يابد. از خلال بدن، انسان ذات حيات را از آن خود مي کند و اين ذات را از طريق نظم هاي نمادين مشترک خود با اعضاي جماعتي براي ديگران نيز به بيان مي آورد. کنشگر بدين وسيله جهان را به گونه اي فيزيکي به اختيار خود در مي آورد و از آن خود مي کند.
فرايند اجتماعي شدن تجربه کالبدي، جزئي ثابت از شرايط اجتماعي انسان است که در دوره هايي از تجربه هستي خود، به خصوص در دوره کودکي و بلوغ در قدرتمندترين موقعيت قرار دارد. بيان بدن از لحاظ اجتماعي قابل انعطاف است ولو آن که همواره بنا بر سبک خاص زندگي هر فردي تجربه شود . ديگران کمک مي کنند تا مرزهاي جهان هر کس شکل بگيرد و بدن او بتواند برجستگي اجتماعي مورد نيازش را بيابد.